Hoe maak ik mijn reis, en niet die van een ander?

Oke, ik realiseer me dat ik al weken niks heb laten horen.. terwijl ik zoveel heb meegemaakt. Ik weet niet eens waar ik moet beginnen met vertellen..

Toen ik aankwam in Bangkok was het rond 2u snachts. Bij de immigratie ging alles op z'n aziatisch. Met aziatisch bedoel ik niet georganiseerd en met een hoog tempo zoals in Tokyo, maar eerder rete langzaam en van structuur was geen sprake. Ik had geen idee in welke rij ik moest gaan staan met mijn nederlandse paspoortje, maar het personeel volgens mij ook niet. Dus ik ging maar gewoon ergens staan en toen ik aan de beurt was, bleek het de juiste rij te zijn ( of het maakte gewoon niet uit..)

Yes! Ik ben in Thailand. Volgende missie : het adres vinden waar ik kon overnachten. Mijn oom mun heeft een kennis in Bangkok wonen, en zij had een slaapplek aangeboden. Met mn backpack en handtas, ging ik opzoek naar een taxi. Eenmaal een gevonden viel ik bijna elke keer in slaap, maar de taxi chauffeur hield me wakker.. elke keer als ik mijn ogen dicht deed schreeuwde hij : SLEEPY TIME!? Uh, niet als je in mn oor blijft tetteren... toen ik aankwam bleek ik in een super mooi appartement te gaan overnachten, een eigen kamer en badkamer. NICE! De mensen waar ik verbleef waren bijzonder aardig. Met Name Mari, een japans gek vrouwtje die wel van een feestje houdt. Mijn dagen in Bangkok waren mede dankzij dit gezin echt super. Overdag ging ik er zelf opuit, en 's avonds meestal met Mari. (Niet te vergeten dat ze elke ochtend een heerlijk ontbijt voor me maakte)..

In Bangkok heb ik alle standaard dingen gedaan. De eerste dag leerde ik gelijk 2 amerikanen op de tourist boot kennen. Dustin en Alex. Ze waren erg aardig en gezellig, de dagen daarna heb ik ook met hun doorgebracht in Bangkok.. marktjes, chinatown, shoppingmals.. en ga zo maar door.

Patong Beach, jersey shore maar dan x10..
Al snel kreeg ik t gevoel dat ik wegwilde uit de stad. Alex voelde hetzelfde, dus we besloten van de een op de andere dag om naar Phuket te gaan, het zuiden van Thailand.Waarom? I wanna see the beach!
Toen we aankwamen in phuket besloten we naar patong beach te gaan... patong beach, my lord. Het was jersey shore maar dan x10. Met dikke oude russen en heel veel ladyboys. Maar gelukkig bestaat het eiland niet alleen daaruit, maarHeeft het ook prachtige stranden die we een voor een langs zijn gegaan op de motorbike(scooter).
We hadden de tijd van ons leven en keken onze ogen uit. 'S avonds aten we krab aan t strand en genoten we van de sunset en thaise muziek om ons heen..
Na een paar dagen was ik het eerlijk gezegd alweer zat om niet alleen te reizen en met iemand anders rekening te houden. Ik nam afscheid van Alex en vertrok terug naar Bangkok, om vanaf daar naar Chiang mai te gaan.

Terug in Bangkok
Toen ik aankwam in Bangkok genoot ik gelijk weer van de stad en de sfeer. Vele vinden het niks, maar ik hou er van! Zoveel te zien, te doen en te proeven. Ik bracht 1 avond met Mari door en de volgende dag nam ik de nachttrein naar chiang mai.

De nachttrein
Ik vond het allemaal best spannend. Ik wist niet wat ik van de trein kon verwachten, hoelang het zou duren, welk spoor etc etc. Ik nam de subway (metro) naar het treinstation in Bangkok, en ik dacht bij mezelf; we zien het wel! En dat klopte. Ik vond al snel mn plekje in de trein. Prima, bedje was al klaar en in mn wagon zaten 2 nederlanders en een thais vrouwtje. Heel schattig was ze. Ze kon zelfs een beetje engels. Ik had mn eigen eten meegenomen omdat het eten in de trein voor thaise begrippen duur was.. (ongv 4,50) dus daar zat ik met mijn favoriete maaltje : Sticky rice and mango!! Ah, het klinkt niet zo lekker als dat het is. Het thaise vrouwtje zat me 'uit' te lachen omdat ikTe stuntelen met mijn plastic vorkje en bood me toen haar fruitlepel aan. Zo lief ! De rit ging goed, en ik had heerlijk geslapen. De volgende ochtend werd ik door mijn guesthouse opgehaald op het station. Dacht ik dan. Ik was zo pissig. Ik zag overal mannetjes met boordjes staan. Maar nergens mijn naam, ik was teleurgesteld. Ik liep weg.. maar besloot toch om nog 1 keer te gaan kijken. En toen zag ik een boordje 'ROUGH'.. well that must be me...!

Dagen in chiang mai waren heerlijk. Veel gefietst en gelopen. Heerlijk on my own. De eerste dag op de fiets was ik compleet verdwaald geraakt, wat eigenlijk wel leuk was ! Ik zag een andere kant van de stad. Waar geen toeristen kwamen.. bijzonder maar tegelijkertijd ook een beetje eng. Toen ik eindelijk 'thuis' kwam nam ikMaar tegelijkertijd ook een beetje eng. Toen ik eindelijk 'thuis' kwam nam ik een heerlijke massage van 90 minuten en besloot ik om een cocktail te gaan drinken. Hier ontmoette ik Brand, Mark, Mick and Mitchell. 4.. hoe zeg ik dit netjes? Gayguys.. hihi. Perfect! Lachen gieren brullen. We werden dronken en gingen naar een backpackers club. Gelukkigerwijs kwamen we erachter dat we ook nog eens in de zelfde straat verbleven.. jammer genoeg gingen zij de volgende dag al naar Laos, Luang prabang.. en ik wilde nog wat langer in chiang mai blijven.

De dag daarna ging ik op een one day 'trek'. Olitantjes rijden, bamboo rafting, white water rafting, naar een orchidee farm en longneckvillage. Een dorp waar vrouwen ringen om hun nek doen.. voor de sier of juist om mannen af re schrikken, dat weet niemand....Dit was tegelijkertijd de avond dat dr situatie uit de hand liep in Thailand. Het 'leger' nam het land over en stuurde de regering naar huis.. niks gevaarlijks voor toeristen, maar wel een avondklok om 22u!!! Ik had een massage genomen(alweer) en toen ik buitenkwam (21:45) hing er een kille sfeer op straat. Alles was dicht en donker. Ik voelde me niet op me gemak en besloot om de dag daarna de guys achterna te gaan naar luang prabang. (Laos)

Laaaaaaang prabang.
Laaang? Ja! Er zijn 3 opties om vanuit chiang mai naar luang prabang te gaan.
1. 3 dagen: bus, bus, boot en boot.
2. 2 dagen: bus, bus, speedboat
3 18 uur : overnight bus.
De enige reden waarom ik voor optie 1 zou kiezen, zou voor het uitzicht zijn. Aangezien ik wel vaker de kans Laaaaaaang prabang.
Laaang? Ja! Er zijn 3 opties om vanuit chiang mai naar luang prabang te gaan.
1. 3 dagen: bus, bus, boot en boot.
2. 2 dagen: bus, bus, speedboat
3 18 uur : overnight bus.
De enige reden waarom ik voor optie 1 zou kiezen, zou voor het uitzicht zijn. Aangezien ik wel vaker de kans zou krijgen op mooi uitzicht, en de speedboat te gevaarlijk was koos ik voor de bus. (Had ook niet heel veel tijd) Toen ik andere backpackers sprak verklaarde ze mij voor gek. Het zou de meest vreselijke busrit ooit zijn, gevaarlijk.. veel heuvels etc etc.. met een misselijk gevoel in mijn maag (ga ik dit overleven?) Stapte ik in de bus. Om eerlijk te zijn viel het reuze mee. Ja, veel bochten en heuvels. Maar oogjes dicht en muziekje op en nergens last van. Ook had ik in de bus 3 andere
Backpackers ontmoet. Sarah, een spaanse die zowat in heel azie geweest was; Steffanie een zwister die ook aardig wat gezien had en Martin. De patser uit argentinie. Goed gezelschap maakt een hoop goed, zelfs het feit dat de busschauffeur het nodig vond om de hele nacht thaise muziek te luisteren op een veelste hoog volume en dat halverwege de bagageklep openvloog..

Anyhow; het was een hele bijzondere ervaring! De volgende dag kwamen we aan in luang prabang en zochten we samen naar een guesthouse. Ik was ondertussen snotverkouden (huh, 38 graden buiten en nog presteer ik het..) dus de dagen in luang prabang waren voor mij niet optimaal genieten, maar heb toch mijn best gedaan om er wat van te maken! Ik heb hier onder andere de mooisteWaterval ooit gezien! Wauw, ik keek mijn ogen uit, een hike van een halfuur naar de top van de waterval en daarna een sprong van de rotsen.
Heerlijk fris helder water.. geweldig!!

Dit allemaal is alweer een tijd geleden, maar het is zo veel dat ik mijn ervaringen even verdeel in blokken ; zal binnenkort een nieuw blog plaatsen met recente ervaringen.:)

Alles gebeurt voor een reden..
Ik moet zeggen, voor het eerst alleen op stap, voor het eerst in Azie is niet zomaar wat. Ik heb best momentjes gehad waarin ik het even moeilijk had. Zeker omdat ik voordat ik wegging voor mezelf een maar doelen had opgesteld. Ik was af en toe zo druk bezig met de vraag wat ik ging doen, waar ik hierna naar toe zou gaan, of ik wel mensen zou ontmoeten etc dat ik vergatOm te genieten. Tot op een bepaald moment. Ik zat buiten het guesthouse met Steff. Ik vertelde haar waar k mee zat, dat ik soms niet kon genieten.. hoe graag ik het ook wilde. Ze vertelde me dat ze het merkte aan me en dat ze zelf precies hetzelfde had. De tip die ze me gaf; go with the flow.. laat alles maar gebeuren, en je zult zien dat alles op zn plekje valt. En ze had gelijk. De avond voordat ik vertrok naar luang prabang twijfelde ik opeens of ik wel wilde gaan. Sterker nog, de volgende ochtend probeerde ik mn ticket 1 dag uit te stellen. 'Cannot change' werd me vertelt. Ik baalde. Ik had het gevoel dat ik atijd te gehaast beslissingen nam, en te veel op mn gevoelens lette. Ikvoelde me 's avonds vaak alleen, vandaar dat ik toenterijd besloot om mn nieuwe vrienden achterna te gaan.De volgende dag voel ik me dan ineens een stuk beter en wil ik niet weg. So... feelings are temporary, another lesson i've learned. Ik baalde dat ik gehaast had besloten om weg te gaan.. maar hey : als ik deze bus niet genomen had, had ik steff nooit ontmoet.. en was ik misschien doorgereisd zonder te genieten, en alles onder controle willen hebben. Zo zie je maar ; alles gebeurt voor een reden..

Dit is MIJN reis
Na dit gesprek besefte ik me dat ik constant bezig was om iemand anders reis te reizen. Andere backpackers, kennisen die mij voor waren gegaan.. er kwam een moment waarop ik dat los liet en eindelijk helemaal ontspannen was en genoot van elk moment.. ik reis mijn eigen reis, en doe wat IK leuk vind!
Genoeg voor vandaag.. soon more!