Mind your step!
Door: Ruth
Blijf op de hoogte en volg Ruth
07 April 2014 | Japan, Tokio
Lieve mensen,
ondanks dat ik een beetje laat ben met het aanmaken van deze blog, heb ik wel al opgeschreven wat ik heb gedaan, maar dan in een reisdagboek dat ik van een vriendin heb gehad (THANKS ZIEWA, HIJ IS SUPER!!) (Ik ken mezelf, ik vergeet alles .. weet nu al niet meer wat ik eergisteren gegeten heb bijv )Ik probeer mijn ervaringen zo goed mogelijk te vertellen, en jullie mee te nemen op mijn avonturen.
07-02-2014, Tokyo
Daar lig ik dan, in m'n bedje bij mijn tante in Tokyo. Toen ze me vertelde dat ze hierheen zou gaan verhuizen was mijn eerste reactie : 'Ik kom naar je toe!' En ik heb mijn woorden waargemaakt..
Zondag 6 April, eindelijk; vandaag ga ik vliegen eerst naar Duitsland, dan naar Tokio. Een lange reis dus. In totaal ben ik zo'n 15 uur onderweg. Op Schiphol werd ik uitgezwaaid door mijn ouders, opa en oma, broer&schoonzus én Kali (my partner in crime) Er vielen wat traantjes, maar ik had er zin in!
Eenmaal door de Douane moest ik nog even kaas kopen voor Mun (mijn oom) (Met vis kunnen die kleine jappers alles, maar op het gebied van kaas kunnen ze nog wel eens wat leren van ons) en daarna kon ik naar de gate. De vlucht naar Duitsland ging 'vliegensvlug' haha. In Frankfurt wijst zich al snel waar ik naar toe moet. Sommige mensen begonnen te rennen, even wil je dan mee gaan doen of in de stress schieten maar ik dacht bijmezelf; Nee, waarom ? Ik heb nog langer dan 2 uur de tijd. Ik was van plan om een braadworst te scoren, maar dat was nog flink lastig. De enige die ik had gevonden was er 1 voor 8 euro en zo graag wilde ik 'm ook weer niet.. Dus, een broodje brie it was!
Toen ik naar mijn Gate liep leek het net of iemand een blik Japanners had opengetrokken. Van de 390 passagiers die in het vliegtuig paste, waren er denk 350 japans. (Niet gek overigens, maar wel even wennen al die spleetoogjes) Alles ging zoals het hoorde (behalve dat ik in de Priority line stond, maar ach lekker snel toch?) Ik wist er mooi onder uit te komen met m'n vrouwelijke charmes en de mannetjes bij de gate konden er wel om lachen. Zo had ik lekker alle tijd om mijn plekje te zoeken en spulletjes op te bergen. Ik zat aan het gangpad, dus lekker alle ruimte. In het vliegtuig voelde ik me net een oppas. Voor oudjes welgezegd, ik was omringd door oudere die er niks van snapte. Naast mij zat een schattig frans stel, en aan de andere kant een stel dikke duitsers die pas aardig deden toen ik ze had geholpen. De vlucht ging prima (volgende keer slippers meenemen want elke keer als ik naar de wc moest, kreeg ik mijn schoenen niet meer aan doordat ik zulke opgezwollen voeten had gekregen en toen ik ze met man en macht had aangekregen was iedereen rondom mij klaar wakker)
Ik land iets later dan verwacht. Na lang in de rij te hebben gestaan bij de douane was ik eindelijk aan de beurt. Jammer genoeg duurde het controleren nóg langer dan het wachten in de rij. Blijkbaar kon mijn paspoort niet gescanned worden (en ipv gelijk actie ondernemen bleef het pikkie het achter de balie het zo’n 20 keer proberen) Uiteindelijk kon mijn paspoort ergens anders wel gescanned worden en mocht ik door naar de bagagecheck. (Pfieuw, ik was al bang dat ik m'n karatemoves in de strijd moest gaan gooien om langs die balie te komen) Behalve de worsten uit Nederland voor Mun mocht alles over de grens. Eindelijk, ik zag een boordje ‘EXIT’ …
Maandag 7 April
Na een warm ontvangst door mijn Tante gingen we met de trein naar Tokio. Koffers thuisgezet, even gedoucht en gelunched in de buurt. Daarna heb ik even lekker uitgerust thuis (Oeps.. in slaap gevallen) Gelukkig niet heel lang, want we zouden om 19u met Mun afspreken. We hebben toen Sushi gegeten. Échte sushi. Dus niet die shabu shabu prut die je in Nederland krijgt, maar zalm zo zacht dat het op je tong smelt en allerlei andere lekkere hapjes. Het was heerlijk en gezellig!
Moet even wennen aan het ‘alleen’ zijn (zonder me pappie en mammie) maar dat komt wel goed!
Kan niet wachten om meer van de stad te zien! G’night =)
ondanks dat ik een beetje laat ben met het aanmaken van deze blog, heb ik wel al opgeschreven wat ik heb gedaan, maar dan in een reisdagboek dat ik van een vriendin heb gehad (THANKS ZIEWA, HIJ IS SUPER!!) (Ik ken mezelf, ik vergeet alles .. weet nu al niet meer wat ik eergisteren gegeten heb bijv )Ik probeer mijn ervaringen zo goed mogelijk te vertellen, en jullie mee te nemen op mijn avonturen.
07-02-2014, Tokyo
Daar lig ik dan, in m'n bedje bij mijn tante in Tokyo. Toen ze me vertelde dat ze hierheen zou gaan verhuizen was mijn eerste reactie : 'Ik kom naar je toe!' En ik heb mijn woorden waargemaakt..
Zondag 6 April, eindelijk; vandaag ga ik vliegen eerst naar Duitsland, dan naar Tokio. Een lange reis dus. In totaal ben ik zo'n 15 uur onderweg. Op Schiphol werd ik uitgezwaaid door mijn ouders, opa en oma, broer&schoonzus én Kali (my partner in crime) Er vielen wat traantjes, maar ik had er zin in!
Eenmaal door de Douane moest ik nog even kaas kopen voor Mun (mijn oom) (Met vis kunnen die kleine jappers alles, maar op het gebied van kaas kunnen ze nog wel eens wat leren van ons) en daarna kon ik naar de gate. De vlucht naar Duitsland ging 'vliegensvlug' haha. In Frankfurt wijst zich al snel waar ik naar toe moet. Sommige mensen begonnen te rennen, even wil je dan mee gaan doen of in de stress schieten maar ik dacht bijmezelf; Nee, waarom ? Ik heb nog langer dan 2 uur de tijd. Ik was van plan om een braadworst te scoren, maar dat was nog flink lastig. De enige die ik had gevonden was er 1 voor 8 euro en zo graag wilde ik 'm ook weer niet.. Dus, een broodje brie it was!
Toen ik naar mijn Gate liep leek het net of iemand een blik Japanners had opengetrokken. Van de 390 passagiers die in het vliegtuig paste, waren er denk 350 japans. (Niet gek overigens, maar wel even wennen al die spleetoogjes) Alles ging zoals het hoorde (behalve dat ik in de Priority line stond, maar ach lekker snel toch?) Ik wist er mooi onder uit te komen met m'n vrouwelijke charmes en de mannetjes bij de gate konden er wel om lachen. Zo had ik lekker alle tijd om mijn plekje te zoeken en spulletjes op te bergen. Ik zat aan het gangpad, dus lekker alle ruimte. In het vliegtuig voelde ik me net een oppas. Voor oudjes welgezegd, ik was omringd door oudere die er niks van snapte. Naast mij zat een schattig frans stel, en aan de andere kant een stel dikke duitsers die pas aardig deden toen ik ze had geholpen. De vlucht ging prima (volgende keer slippers meenemen want elke keer als ik naar de wc moest, kreeg ik mijn schoenen niet meer aan doordat ik zulke opgezwollen voeten had gekregen en toen ik ze met man en macht had aangekregen was iedereen rondom mij klaar wakker)
Ik land iets later dan verwacht. Na lang in de rij te hebben gestaan bij de douane was ik eindelijk aan de beurt. Jammer genoeg duurde het controleren nóg langer dan het wachten in de rij. Blijkbaar kon mijn paspoort niet gescanned worden (en ipv gelijk actie ondernemen bleef het pikkie het achter de balie het zo’n 20 keer proberen) Uiteindelijk kon mijn paspoort ergens anders wel gescanned worden en mocht ik door naar de bagagecheck. (Pfieuw, ik was al bang dat ik m'n karatemoves in de strijd moest gaan gooien om langs die balie te komen) Behalve de worsten uit Nederland voor Mun mocht alles over de grens. Eindelijk, ik zag een boordje ‘EXIT’ …
Maandag 7 April
Na een warm ontvangst door mijn Tante gingen we met de trein naar Tokio. Koffers thuisgezet, even gedoucht en gelunched in de buurt. Daarna heb ik even lekker uitgerust thuis (Oeps.. in slaap gevallen) Gelukkig niet heel lang, want we zouden om 19u met Mun afspreken. We hebben toen Sushi gegeten. Échte sushi. Dus niet die shabu shabu prut die je in Nederland krijgt, maar zalm zo zacht dat het op je tong smelt en allerlei andere lekkere hapjes. Het was heerlijk en gezellig!
Moet even wennen aan het ‘alleen’ zijn (zonder me pappie en mammie) maar dat komt wel goed!
Kan niet wachten om meer van de stad te zien! G’night =)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
